مناجات

الهی..

خدایا تو را همه جا می بینم، در قطره های درشت باران،گریه های ساده ی کودکان ونگاه آرام کبوتری که به ابرها تکیه داده است.

ای که همه جا و همه وقت می توان با تو درددل کرد واز پشت بلندترین حصارها ودیوارها حتی صدایت را دید .

خدایا پرده های سیاه غفلت و گناه اجازه نمی دهند چهره ی زیبای تو را ببینم تو می دانی که با چه امیدی واژه ها را کنار هم می نشانم تا با تو حرف بزنم و قبل از اینکه دهان باز کنم ، از خواسته ام باخبری ، پس آرزوهای سرمازده ام را در آغوش بگیر.

خدایا هر گاه روبروی تو می نشینم ، شبیه یک غزل عاشقانه می شوم و آرزو می کنم مرا از نو بسرایی.

وقتی با تو دوستم، گنجشک ها لابه لای موهایم آواز می خوانند و کوچه هایی که در آن هفت سنگ بازی می کردم پر از شعر و بنفشه می شوند.

خدایا خرابه ی قلبم از تمام خانه های دنیا زیباتر است چون تو در آن سکونت داری .